Op de boekenbeurs vorig jaar heb ik een boekje gekocht ‘Alsjeblieft, dankjewel’ een boek dat gaat over manieren. Maar dan op een leuke speelse manier uitgelegd voor kinderen. Afgelopen week trok peuter dochter dit boek uit de boekenkast.
Vanaf dat ze een klein meisje is zijn we al bezig met haar dankjewel te laten zeggen en andere manieren aan te leren die sociaal geaccepteerd worden. Maar hoe zit dat nu eigenlijk met etiquette bij kinderen.
Alsjeblieft dankjewel
Als ze iets graag wil laten we haar vrijwel altijd alsjeblieft zeggen. Of vragen ‘wat zeg je dan’. Hier zijn we al vrij jong mee begonnen, ik denk dat ze net een jaar oud was. Binnenshuis zegt ze netjes alsjeblieft, of als ze iets krijgt dankjewel. Buitenshuis is het iets lastiger. Vaak wordt ze dan verlegen, steekt ze me een handje toe en begint te draaien.
Helpen?
Heeft misschien niet zoveel te maken met etiquette, maar wel met zelfredzaamheid. Als je iets niet kan is dat prima, je bent nog jong en tijd genoeg om het te leren. Wel kan je dan netjes vragen of iemand je wilt helpen. Bij voorkeur als je het eerst zelf geprobeerd hebt.
Samen spelen
Vinden we ook heel belangrijk. Zelfs al is het voornamelijk naast elkaar spelen. Speelgoed pak je niet af. Als de een mijn telefoon heeft gekregen voor een spelletje mag je misschien meekijken, maar je gaat het niet afpakken. Zelfde geld voor boekjes, duplodieren en meer.
Handjes schudden
Dit vond ik zelf verschrikkelijk. Dat je bij een feestje al je ooms en tantes een handje moest geven. Het heeft me wel eens opgeleverd dat als ik het niet deed, ik dan naar huis moest lopen (7 km) als pre-puber. Wat denk je zelf; mij heb je daar niet mee. Wel ben ik het er nu mee eens dat het belangrijk is.
Vond het zelf ook prettig op de kinderopvang als een kind je gedag zei, ook als invaller. Dan weet je tenminste zeker dat het kind weg is. Dus laat ik mijn dochter nu ook overal handjes geven, ook aan de invallers en stagiaires op de peuterspeelzaal.
Tafelmanieren
Eten op de grond
Bij onze zoon beginnen we nu met tafelmanieren aan te leren. Ik merk dat we bij hem met alles iets later beginnen dan bij zijn zus. Niet dat we heel veel verwachten.
Wel vinden we het belangrijk dat hij niet meer zijn eten op de grond gooit als hij het niet wil. Met je handen eten is geen probleem, maar het gaat van je bord naar je mond (of haar, kleding etc.) maar niet van je bord direct naar de grond. Dan schuif je gewoon je bordje aan de kant.
Aan tafel eten
Dit is iets waar ik zelf wel wat consequenter in mag zijn. Met name tijdens snackmomenten wil ik wel eens een rijstewafel of soepstengel geven tijdens het spelen. Ligt ook wel beetje aan leeftijd. Onze dochter gaat zelf aan tafel zitten, dus als zij iets wil eten of drinken is het eerst zitten.
Aan tafel blijven zitten
Zijn zus heeft momenteel een fase waarin ze heel erg graag van tafel loopt. Dit was op de peuterspeelzaal ook al opgevallen.
Natuurlijk kan je haar dan natuurlijk vast zetten, maar wij vinden het belangrijk dat ze zelf leer om stil te zitten en niet omdat ze niet anders kan. Iets anders waar we sinds kort op letten is het niet praten met volle mond. Daar snapt ze nog niet zo heel veel van, dus valt nog aan te werken.
Je bordje leeg eten
Nog zo’n regel die vroeger belangrijk was. Het was niet netjes als je je bord niet leeg at, want dan zou het niet lekker zijn. In andere culturen was het juist het tegenovergestelde. Daar kreeg je meer als je je bord leeg at, want je bent de gast en jij gaat voor. Ook als ze dan zelf niets meer over houden.
Is wel even wennen hoor als je in zo’n situatie terecht komt. Gelukkig maakt het tegenwoordig niet meer uit of je wel / niet je bord leeg eet. Wat we wel belangrijk vinden is dat je van alles wat proeft. En dan bij voorkeur minimaal het aantal hapjes dat je in jaren oud bent.
Tot slot; het maakt in mijn ervaring niet uit welke manieren je belangrijk vind dat je kind graag aanleert. Wat wel belangrijk is dat jij het goede voorbeeld heeft. Je ze op een natuurlijke manier probeert over te brengen, dus niet teveel als een zohoorthet. En als ze ouder worden ook kan uitleggen. Waarom verwachten we dat je dit doet, of dat laat?
Welke manieren vinden jullie belangrijk om je kind aan te leren?
Sociale vaardigheden
- Sociale vaardigheden kind
- Kind leren omgaan met emoties
- Weerbaarheidstraining kinderen
- Weerbaarheid oefeningen kind
- Thomas Gordonmethode
- Helpende gedachten
- Kanjertraining
- Rots & Water training
- Spelletjes sociale vaardigheden stimuleren
- Spelen met poppen empathie stimuleren
- Kind leren omgaan winnen en verliezen
- Basisbehoefte kinderen
- Speelafspraak / playdate na school
- Vriendschap kinderen
- Denkbeeldig vriendje
- Kind heeft geen vrienden
- Vriendenboekjes
- Groepsdruk school
- Sociale achterstand na corona
- Tafelmanieren & Gezellig aan tafel
- Etiquette regels kinderen
- Wel of geen u zeggen tegen ouders
- Levenslessen om kinderen mee te geven
- Kindvriendelijke scheldwoorden & alternatieven
- Kennismakingsspelletjes
- IJsbrekers spelletjes & activiteiten
- Veelgestelde vragen van kinderen
- Onderwerpen gespreksstarters
- Sociaal-emotionele ontwikkeling kind
- Sociaal-emotionele ontwikkeling 0 – 6 jaar
- Sociaal-emotionele ontwikkeling 6 – 12 jaar
- Sociaal-emotionele ontwikkeling 12 – 18 jaar
- Landal De Strabrechtse Vennen: een weekend ontspannen - 17 April 2025
- Op vakantie naar Amerika? Dit moet je van tevoren regelen! - 16 April 2025
- Schuifdeuren maken het gezinsleven nét wat praktischer - 15 April 2025
Leuk om te lezen. Hier proberen we ook te leren dat hij zijn eten niet op de grond gooit of uitspuugt. Wil nog niet echt lukken. Al heb ik ook het idee dat hij nog niet helemaal snapt. Toevallig zei ik pas nog dat hij, als hij het snapt, ook wel een aantal hapjes gelijk aan zijn leeftijd moet proeven. Ik ben benieuwd haha.